Σε ποιόν τρελό πήγες και έκανες οτοστόπ βρε χαζό..?Και ο Λευτέρης στο 'λεγε πως είναι κακό..Πατούσε το γκάζι ο τρελός και συ γελούσες..τη ζωή σου νόμιζες πως ζούσες..Τη ζώνη δεν φορούσες..το αμάξι σαν τρελό σβούρες γυρνούσε και στης στροφής την άσφαλτο σημάδια προκαλούσε..το γέλιο πάγωσε και το αίμα ζεστό καθώς κυλούσε το θάνατο καλούσε..πονούσες και το στήθος σου κρατούσες ενώ απεγνωσμένα βοήθεια ζητούσες..στη ζωή να κρατηθείς αδυνατούσες..Στο ασθενοφόρο γιατροί της πλάκας αφού σε ένα παιδί δεν μπορέσαν να χαρίσουν τη ζωή... και συ ξεψυχούσες...λεπτό-λεπτό το χρόνο που σου απέμενε μετρούσες..Και της κηδείας σου τη μέρα δάκρυα πολλά χυθήκαν..ενώ κατάρες πολλές για τον τρελό ακουστήκαν...
Αφιερωμένο στον φίλο μου Χαράλαμπο που στα 16 του χάθηκε για πάντα!!!
1 σχόλιο:
Διάβασα αυτα που εγραψες για τον φιλο σου. Δεν ξερω στ αληθεια τι παραπανω μπορω να σου πω απο συλλυπητηρια, οσο "φτωχο" κι αν ακουγεται. Πριν 3 χρονια εχασα τον ξαδερφο μου κατα παρομοιο τροπο, ηταν 18 χρονων... Γενικα εχουμε την ψευδαισθηση οτι ολα οσα βλεπουμε στις ειδησεις συμβαινουν παντα στους αλλους, αλλα ποτε σε μας. και οταν συμβαινουν τετοια πραγματα δεν ξερουμε πλεον τι να πουμε και τι να σκεφτουμε. Γενικα δεν ειμαι καλη παρηγορητρα, αλπως αν σε βοηθαει, μπορεις να σκεφτεις οτι ολα γινονται για καποιο λογο, τον οποιο τις περισσοτερες φορες δεν μπορουμε να καταλαβουμε. Ειναι πανω απο τις δυναμεις μας να εξουσιαζουμε το θανατο, ομως μπορουμε οσο γινεται να προστατεψουμε τη ζωη μας. και να μαθαινουμε απο τα λαθη των αλλων. Σου ευχομαι οτι καλυτερο.
Σοφια
Δημοσίευση σχολίου